Wady wzroku

Określenie takiej mocy układu optycznego oka, przy której promienie wpadające równolegle do oka skupiają się w ognisku położonym za siatkówką. Najczęściej spowodowana zbyt krótką osią gałki ocznej. Jest to wada, którą można w całości lub częściowo skompensować akomodacją. Większe trudności w nadwzroczności występują przy czytaniu. Żeby skorygować taką wadę potrzebne są szkła „plusowe”.

Taki stan zdolności skupiającej układu optycznego oka, w którym promienie równoległe ogniskowane są przed siatkówką. Wiąże się często ze zbyt długą osią gałki ocznej. W przeciwieństwie do nadwzroczności, w krótkowzroczności nie można skompensować wady akomodacją. Jedynie mrużąc powieki, oko krótkowzroczne obcina kręgi rozproszenia na siatkówce i poprawia ostrość widzenia (słowo myopia pochodzi od greckiego słowa „mrużyć”). Przy krótkowzroczności przede wszystkim pogarsza się ostrość widzenia na dalsze odległości. Krótkowzroczność korygują szkła „minusowe”.

Układ optyczny oka jest przy tej wadzie taki, że obserwowany punkt tworzy na siatkówce obraz niepunktowy. Najczęściej przyczyna niezborności leży w nieprawidłowej krzywiźnie rogówki. Oko z niezbornością nie widzi dobrze z żadnej odległości. Niezborność korygujemy szkłami cylindrycznymi z wyznaczeniem osi astygmatyzmu. Mogą to być szkła cylindryczne „minusowe” jeżeli mamy do czynienia z niezbornością krótkowzroczną lub mogą również to być szkła cylindryczne „plusowe” w przypadku niezborności nadwzrocznej.

Nie jest stanem patologicznym, jest następstwem fizjologicznego procesu utraty zdolności akomodacyjnych oka z powodu stopniowego twardnienia i zmniejszania elastyczności soczewki. Ten proces powoduje że osoby niemające problemu ze wzrokiem do czterdziestego roku życia, po czterdziestce zaczynają mieć trudności z czytaniem z bliskiej odległości. W tym momencie stają się potrzebne okulary do czytania.

1. Okulary.

2. Soczewki kontaktowe.

3. Chirurgia refrakcyjna:

– PRK (fotorefrakcyjna keratektomia laserowa) i LASEK ( laser epithelial keratomileusis) – metody polegające na usunięciu powierzchni rogówki.

– LASIK (laser in situ keromileusis) – zabieg polegający na wytworzeniu mikrokeratotomem płatka rogówki, po którego odchyleniu za pomocą lasera excimerowego wykonuje się mikronowych wielkości usunięcie tkanki zrębu, korygując określone wady refrakcji.

– Keratotomia radialna – polega na wykonaniu promienistych nacięć w obrębie rogówki (obecnie rzadko stosowana).

– Wszczepienie soczewek wewnątrzgałkowych (przy bardzo dużych wadach i w leczeniu zaćmy).